دعوای زن ومرد

اختلافات بین زن و مرد از همون بدو خلقت بشر بوده و هست و گاه در حالت های طنز بسیار جذاب، شنیدنی، دیدنی و خواندنی هستند

ناهید نوری

به نام خدایی که زن آفرید                        حکیمانه امثالِ من  آفرید

خدایی که اول تو را از لجن                       و بعداً مرا از لجن آفرید !

برای من انواع گیسو و موی                      برای تو قدری چمن آفرید !

مرا شکل طاووس کرد و تورا                     شبیه بز و کرگدن آفرید !

به نام خدایی که اعجاز کرد                      مرا مثل آهو ختن آفرید

تورا روز اول به همراه من                         رها در بهشت عدن آفرید

ولی بعداً آمد و از روی لطف                      مرا بی کس و بی وطن آفرید

خدایی که زیر سبیل شما                       بلندگو به جای دهن آفرید !

وزیر و وکیل و رئیس ات نمود                    مرا خانه  داری خفن آفرید

برای تو یک عالمه کِیْسِ خوب                   شراره ، پری ، نسترن آفرید

برای من اما فقط یک نفر                          براد پیت من را حَسَنْ   آفرید !

برایم لباس عروسی کشید                      و عمری مرا در کفن آفرید

به نام خدایی که سهم تو را                     مساوی تر از سهم من آفرید

و پاسخ دندان شکن نادر جدیدی

به‌نام خداوند مردآفرین                            که بر حسن صنعش هزار آفرین

خدایی که از گِل مرا خلق کرد                  چنین عاقل و بالغ و نازنین

خدایی که مردی چو من آفرید                  و شد نام وی احسن‌الخالقین

پس از آفرینش به من هدیه داد                 مکانی درون بهشت برین

خدایی که از بس مرا خوب ساخت             ندارم نیازی به لاک، همچنین

رژ و ریمل و خط چشم و کرم                    تو زیبایی‌ام را طبیعی ببین

دماغ و فک و گونه‌ام کار اوست                 نه کار پزشک و پروتز، همین !

نداده مرا عشوه و مکر و ناز                      نداده دم مشک من اشک و فین!

مرا ساده و بی‌ریا آفرید                           جدا از حسادت و بی‌خشم و کین

زنی از همین سادگی سود برد                 به من گفت از آن سیب قرمز بچین

من ساده چیدم از آن تک‌درخت                 و دادم به او سیب چون انگبین

چو وارد نبودم به دوز و کلک                      من افتادم از آسمان بر زمین

و البته در این مرا پند بود                          که ای مرد پاکیزه و مه‌جبین

تو حرف زنان را از آن گوش گیر                  و بیرون بده حرفشان را از این

که زن از همان بدو پیدایش‌ات                   نشسته مداوم تو را در کمین